Ilana woont in Assen, door een ongeluk op twintigjarige leeftijd veranderde zes jaar geleden haar hele leven. Werk en school waren opeens geen optie meer. Ze moest naar een dagbesteding. Daar kwam ze in aanraking met kunst. Vanaf dat moment ging er een wereld voor haar open. Met de kwast vertelt ze haar verhaal en in boetseren kan ze haar ei kwijt. Afgelopen zomer won ze zelfs haar eerste prijs met de “Ik toon” wedstrijd: beste amateurkunstenaar van Drenthe. Kunst is een passie geworden die het leven zoveel leuker maakt.
Ilana de Boer
Fons uit Dronten is van oorsprong viroloog, en sinds zijn pensionering in 2011 gegrepen door werken met glas. Onder leiding van meester glasblazer Gert Bullée maakt hij zich de beginselen van het glasblaas ambacht eigen. Voor zijn veelal organische, kleurige en vaak mysterieuze glas sculpturen vindt hij inspiratie in wetenschap en natuur. Kenmerkend is het gebruik van metalen als koper, messing en metaalgaas tijdens het proces waardoor fascinerende structuren en soms door chemische reacties onverwachte kleuren ontstaan. De metalen in zijn objecten zijn dan ook niet louter vormgevend element: zij zijn gelijkwaardige partners van het glas en even belangrijk voor het uiteindelijke esthetische resultaat.
Wilma woont en werkt in Maassluis. Iets moois maken is mijn droom, tastbare en tijdloze sieraden. Dit in combinatie met handigheid en creativiteit heeft de wens doen groeien om edelsmid te worden. Na haar opleiding in Schoonhoven en verschillende cursussen is ze gestart in een eigen atelier in Maassluis. Hier zet ze al vele jaren haar gedachten om in sieraden. Achter haar tafel vergeet ze de tijd, onder haar handen ontstaat uit zilver en goud een nieuw sieraad. Al haar sieraden hebben een naam, deze zeggen iets over de inspiratie. Van creatie naar herinnering.
Lang heeft Evert gedacht dat schilderen in de loop der jaren makkelijker zou worden. Dat met het overwinnen van allerlei technische problemen de weg vrij komt voor ongeremd en vrij kunnen schilderen. Wanneer het thema is doordacht en volgroeid in zijn hoofd, dat het dan alleen nog maar geschilderd hoeft te worden. Maar eenmaal aan het werk beseft hij weer dat het balanceren blijft op het scherpst van de snede. Dat het wankele evenwicht tussen verstand en gevoel zo maar kan doorslaan naar een teveel verstand, teveel willen sturen, waardoor de vrije stroom en de directe ingeving van het moment wordt verstoord. De valkuilen zijn vele en bij elk geslaagd doek beseft Evert weer, het moet je gegeven worden.
Ik ben geboren in Friesland (1963) en woon nu in Groningen. En ben opgeleid als docent textiele werkvormen en handvaardigheid. En heb de ambachtelijke opleiding keramische technieken in Gouda(SBB-stad Gouda award 2016) gevolgd. Mijn werk komt voort uit een voorliefde voor textiel en keramiek. De traditionele kanten kleedjes zijn de inspiratie voor mijn werk. Hieruit ontstonden de patronen die overeenkomsten met Japanse patronen vertonen. Japanse patronen bestaan veelal uit geabstraheerde patronen van natuurlijke vormen. Het patroon dat ik sinds een aantal jaren veelvuldig gebruik heet ASANOHA. Het is een geometrisch motief. Ik gebruik het patroon op verschillende manieren in mijn werk. Ook in losse vormen die samengesteld (6) weer het Asanoha patroon vormen.
Ik ben kunstenaar en ontwerper en geboren in Colombia. Ik heb vele jaren in het buitenland gewoond onder andere in de VS, Engeland en Frankrijk. Momenteel woon ik in Roden in Drenthe. Deze internationale ervaringen hebben mij de mogelijkheid gegeven om nieuwe elementen uit verschillende culturen te introduceren in mijn werk, door mij voortdurend aan te passen en te groeien en te transformeren. Ik ben gepassioneerd door kleur en gebruik graag verschillende tinten en contrasten. En werk voornamelijk met acrylverf maar gebruik ook graag andere materialen, zoals olieverf en pastelkrijt. Ik hou er ook van om elementen uit de natuur en architectuur te gebruiken en deze om te zetten naar eenvoudige geometrische vormen.
Meer informatie is te vinden op;
De huid van een beeld is het oppervlak, waar de beeldhouwer stopt en de toeschouwer begint.”Citaat: Joost Barbiers
Ria woont in Noord Holland aan de kust. Ze haalt haar inspiratie uit haar omgeving: strand, bos en duin. Ze werkt met verschillende steensoorten zoals hardsteen, marmer, onyx, albast, serpentijn en travertin. Het beeldhouwen heeft haar gegrepen door de verschillen die het stoere materiaal kan uitdrukken. Zowel het ruwe van de onbewerkte steen als het “zachte” wanneer hij gepolijst is boeien haar. Voor Ria is het iedere keer weer een uitdaging om de juiste balans te vinden tussen eenvoud, vorm, lijn en emotie. Ria is aangesloten bij de steengroep “de verBEELDing”.
Voor Erica (1961) is kunst iets wat je maakt vanuit je hart, naar kijkt met je hart en iemand mee raakt in zijn hart. Hierbij is het creatieve proces onmisbaar. Eerst kijken, luisteren voelen en proeven. Daarna oorspronkelijke beelden en vormen herscheppen tot een afspiegeling van je emoties en fantasie. Ze kijkt in de wereld naar het lelijke, het mooie, het harde, het zachte, het vrolijk opbeurende, het beangstigende, het levende en het dode. Deze aanwezigheid probeert ze te vangen in onverwachte vormen en spannende bewerkingen van natuurlijk voorkomende materialen, waar ze ook vaak de natuurelementen op los laat. In Galerie Huis ter Heide toont ze haar bomen en manden.
Rond 1995 nam Yvonne’s creatieve avontuur een nieuwe wending, in de vorm van inspiratief schilderen. Een term die ze zelf bedacht heeft voor een wijze van schilderen, waarbij het verstand, wilskracht en het ego geparkeerd worden en waarin ze zich in het moment laat leiden door haar gevoel (niet te verwarren met emoties).
Je zou kunnen zeggen een meditatieve staat, om zodoende inspiratie te ontvangen in een creatief proces, aangaande kleur, vorm, beweging, keuze van het doek en gebruik van water. Creatie dient zich aan en uit zich in vrouwelijke ontvankelijkheid, stromend, sensueel en bij momenten confronterend. Schilderen doet ze met haar vingers, wat haar een directere en intiemere verbinding geeft met het materiaal.
Els haar “portretbeelden” zijn een soort verhaal, dat tijdens het opbouwproces met klei ontstaat. Soms kan een tijdsbeeld een inspiratiebron zijn, waarbij kleding en haardracht een referentie zijn. Maar ook de portretjes uit de middeleeuwen, waarin de mens zo mooi en integer wordt afgebeeld hebben haar geïnspireerd. Waar het weglaten van details in haar schilderijen de voorkeur heeft, geldt dat niet voor haar beelden, daar worden juist dingen toegevoegd en wordt een soort verhaal verteld met een vleugje humor. De beschildering met engobes van de beelden bewandelen hun eigen weg, waarbij kleur altijd een belangrijke factor is. De beelden zijn gebakken op 1050 en of 1080 gr. C
