Het werk van Anton is het resultaat van een nog voortdurende zoektocht.  De technische opleiding legt de voedingsbodem om ook bij het werken met klei allereerst de vaardigheden te leren beheersen. De oneindige mogelijkheden van klei maken dat Anton geen richting kiest, hij wil alles! Het klassieke draaien ziet hij als gereedschap dat hij kan benutten als de situatie daar om vraagt. Totdat de klei als zalf door zijn handen draait en het draaien van een pot meer op meditatie gaat lijken. Als alle spectaculaire vormen zijn gepasseerd oefent eenvoud zijn aantrekkingskracht. Schone strakke lijnen, oogstrelend. De klei laat zich leiden, is gewillig   in de handen van Anton en laat de opgelegde vorm toe, ontwikkelen   is de essentie.